Twardość to cecha wody, stanowiąca funkcję stężenia kationów magnezu oraz wapnia, a opcjonalnie również manganu i żelaza. Sumę stężeń jonów określa się jako całkowitą lub ogólną twardość. Może to być twardość węglanowa, nazywana również nietrwałą i przemijającą. Jest ona generowana przez wodorowęglany, czyli kwaśne sole kwasu węglowego. Natomiast twardość niewęglanowa uważana jest za trwałą. Generują ją sole kwasów innego typu, m.in. chlorki, siarczany czy azotany. Twardości można się pozbyć, stosując tzw. zmiękczacze wody, które pozwalają na skuteczne jej zmiękczenie oraz uzdatnienie.

Problem twardości wody z naukowego punktu widzenia

Nietrwałość twardości wynika z niestałych pod względem termicznym wodorowęglanów, które przekształcają się w nierozpuszczalne w wodzie węglany podczas ogrzewania. Wytrącają się one z roztworu, co stanowi proces odwrotny w stosunku do rozpuszczania się w wodzie skał węglanowych. Tymczasem chlorki, azotany i siarczany są trwałe, w związku z czym pozostają w wodzie również po jej przegotowaniu. Można się ich pozbyć dopiero stosując zmiękczanie wody. Mogą w tym pomóc rozmaite produkty marki Ecoperla, których stosowanie jest całkowicie bezpieczne oraz bardzo praktyczne.

Więcej informacji o twardej wodzie, a także mapkę twardości wody można znaleźć na zmiekczacze.com

Nieodpowiednie właściwości wody

Twardość ma niemały wpływ na właściwości wody, a zwłaszcza jej napięcie powierzchniowe. Im jest ono większe, tym trudniejsze jest zwilżanie różnych powierzchni. W efekcie czyszczenie jakichkolwiek brudnych powierzchni jest znacznie utrudnione. Taka woda wymaga używania większej ilości mydła, ponieważ wytrącające się sole kwasów tłuszczowych są bardzo trudno rozpuszczalne. Jedynie zmiękczacz wody jest w stanie usunąć metale odpowiedzialne za twardość wody. Twardość wody kotłowej może być niemałym problemem technicznym, ponieważ w trakcie niejednego zachodzącego procesu związanego z podgrzaniem wody dochodzi do osadzania się kamienia.